arkadaşlar bugün, 2. kez şehit cenazesine katıldım. bizim mahalledenmiş tanımıyorum ama aynı yollardan yürümüşüz yani. 2 ay önce bir çok kez dilekçe vererek hakkari'ye gitmek istemiş şehit haberlerini gördükçe ve sonunda kabul etmişler gitmiş. annesi kendinden geçmiş yatıyodu sadece ağlamıycam dedim. bekledik bekledik sonunda geldi şehidimizin cenazesi araba tam karşımda durdu sonra hoca tekbiri kesti ve hayatımda ilk defa o kadar kişinin aynı anda ağlamaya başladığını gördüm. sen büyüt besle gözünden sakın kanlı canlı göreve gönder kansızların yüzünden çocuğun yürüyerek değil tabutla gelsin. bu bayram, bayram olur mu şimdi? bianda hayatlarından ayrıldı çocukları veda bile edemedi anne babasına. çok kötü çok zor bişey. dua edelim arkadaşlar ve duyarlı olalım varlığımız birliğimizi olabildiğince gösterelim.