samsunda hayat cok sıkıcı. bütün yakin arkadaşlarim uzakta. onlardan uzak kalinca arkadaştan daha öte olduklarini anladim. şuan yanimda ayni şeye güldüğüm kimse yok. konusmadan anlasabildigim kimse yok. ailevi sorunlarimi ya da butun her seyimi anlatabilcegim kimse yok. yasadigimiz, gulmekten kirildigimiz olaylari anlatip tekrar tekrar gulecegimiz arkadaslarim yok. burda yine bi cok kisiyle tanistim. ama hic biri kafama uygun degil. bazisi cok cocuksu. bazisi cok soguk. ya gidelim bi yerde oturalim biseyler icelim diyorum amaan ona mi para vercez yurda gidince yerim diye cevap veren var :( hic bi ortak paylasim yok hic bisey yok. belki erken iyi arkadsliklar kurmak icin ama digerleri 13 yillik arkadaslarim simdi 13 yilin birikmisligini tekrar bi baskasiyla nasil biriktireyim. ben onlari cok ozledim. burda hayat onlarsiz cok zor

yeni arkadaşlar edinmeyi deneyebilirsin ben hiç zorlanmıyorum hatta çok güzel vakit geçiriyorum sadece sana uygun arkadaşları bulmaya çalış gerisi gelir 😃👍

ya aynen bendede durum o valla canım. bi kişiyle konusuyum dedim demez olaydım daha da kimseyle konuşmuyorum. akşam bişeler yapalım mı fln dedim ben 6 dan sonra dışarı çıkmam kusura bakma dedi. yanındaki arkadaşları da destekledi. tüm günlerini mal mal yurtta geçiriyolar. hiç kafa dengim yok.

sabanasikmayoldas yeni arkadaslar edinmeyi deniyorum ama basaramiyorum.
marjinal ayneeen yaa biz mi arkadas olsak 😂

olalım valla 😁😁

insanlar ne kadar kapali kalmaya istekli, arkadasa önem veren değil önem vermeyen bir nesil geliyor geriden.

takipteyim marjinal 😆
anonim arkadaslik denen kavram unutulmaya baslandi. hersey cikar ustune kurulu artik