bir çok kez öldüğümü biliyorum,
kenarından köşesinden hayata tutunduğumu,
güneşimin günlerce tutulduğunu,
güzel günlerin kısa hikayeler anlatan misafirler olduğunu sonra yok olduğunu. . . .

bir çok kez öldüm, yeniden hayata döndüm.
biten filmi başına sardım kendimi orda gördüm.
İzledim oyun bozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü.
söküp atmak istedim içinden üzüntüyü.
ama nerde..
boşa gider her hamlem, sonu olmayan ahlem,
bir dönüş yok madem, hayal sarsın beni !