bu aralar gerçekten hiç iyi değilim. gözlerim kuruyana dek ağlamak istiyorum. ama lanet olsun ağlayamıyorum. yaşayan var mı bilmiyorum ama çocukluğumdan beri pek ağlayamam ben. böyle bi ağlasam rahatlasam durumunu yaşayamıyorum. öyle boktan bir şey ki. beni böyle görenler ne oldu diye soruyor. gözlerinde ne görüyorum biliyor musunuz bu insanların , sadece merak. onlardan gizli birseyler olduğu düşüncesine dayanamıyorlar. İstiyorlar ki herkesin herseyini bilsinler. bazen kanıyorum ve anlatıyorum sonra ne diyorlar biliyor musunuz ? ' geçer ' geçmiyor işte geçmiyor . belki uyduruk dertleriniz geciyordur. ama her gün yeniden varolmaya çalışmak, bu sancı geçmiyor.

geçse bu hallerde olurmuyduk. yine olurduk heralde alışmışlık var bir kere. biz hep bu halde olurduk.

@poseydon bence de olurduk. olalım da zaten. ben böyle olduğum için dünyadaki tüm acıları hissedebiliyorum ve tüm kainatı. mânâ' yi bulmaya herkesten daha yakınız bence. okuduğum her satır yankılanıyor içimde. her müzik bir duygu karşılığı buluyor. İçimiz derin , büyük ve elbet acılarda kendine yer buluyor. . eğer bir gün bizi tamamlayan insanı bulursak o zaman belki bu acılar daha anlamlı hale gelir.