napıyorum,eski benden eser yok.ama bu ben de bana uzak değildi hiçbir zaman,hep içimdeydi.sadece bastırıyordum.nereye gidecek sonu?nasıl biri olup çıkacağım,belki de...
direnmeye gücüm kalmazsa?yapmayı aklımın ucundan geçirmediklerimi düşünür yapar oldum.İki adım atmak çok zor olmasa gerek ha?İç sesimden nefret bile edemiyorum bana düşündürdükleri için.aksine bu başına buyrukluğu hoşuma gidiyor.hiç olmadığım kadar umursamazım.hiç olmadığım kadar gerçek..