selamlar, destan yazdım arkadaşlar 🙋😊 lise 2. sınıfta bir hatuna aşık olmuştum. gülüşü beni benden alıyordu 🙍 ona hiçbir zaman hislerimi söyleyemedim ama bakışlarımdan vs. anlamış olmalı ki arkadaşlığımız da uzun sürmemişti. 3. sınıfa geçince o sözel sınıfa geçmişti, tm'de kalsa bile aynı sınıfta olamazdık çünkü benim dengim değildi 😜 neyse.. uzaktan sevmeye devam ettim tabi. reddedilmemiştim ama reddedilsem bile sevmeye devam ederdim herhalde çünkü sırf reddedildik diye daha başka tür aşklar aramak saçma geliyordu o yıllarda, sevdimi tam sevmeli insan derdim. şuan bende bilmiyorum bu konuda ne düşündüğümü. neyse.. onu çok seviyordum. güldüğünde dünyalar benim olurdu, ağladığında da içim parçalanırdı. döktüğü o gözyaşları.. neyse uzatmayayım. lise bittikten sonra yavaş yavaş unutmaya çalıştım. zaten 2 senedir başka sınıfta diye az görüyordum. başarmıştım da unutmayı. taa ki dün geceye kadar. bizim hatun rüyama girdi. 🙍 daha önce de birkaç kez rüyalarımda ağırlamıştım onu 😊 rüya bile olsa onunla birlikte olduğumuzu görmek o kadar mutlu etmişti ki beni, anlatamam. sabah uyandığımda hem mutlu hemde şaşkındım. numarasını arkadaştan aldım. arasam.. yüzüme kapatır diye korkuyorum. mesaj atıp içimdekileri döksem... engellerse de engelkesin, mesele o değil. mesele içimi dökmem. yazarım birazdan bir destan, gönderirim hatuna. bu mesele de burada kapanır. can yücel'den alıntı yapayım. "daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için.. açıldı nefesim, fikrim, canevim.." ('hayatta ben en çok babamı sevdim' şiirinden)

eyvallah kardeşim, çok sağol :) tamam sen iste yeter, destanımı yazıp gönderdikten sonra sonucu buraya yazıcam. :)