zaman sanki geçmiyor,aylar olmuştur dediğim zamanlar sadece haftalara tekabül ediyor.zaman algımın bozulduğunu biliyordum ama bu denli bozulması?ürküyorum biraz,yaşamımı bitirememekten.ben tamam artık sonuna geldim derken her şeyin daha yeni başlamış olmasından ürküyorum.hayatın içinde anlamsızca debelenip durmaktan,ruhum günden güne ölürken bedenimin arsızca ölememesinden ürküyorum.sonra geçmişim geliyor aklıma,bir yabancının izlediği gibi izliyorum beynimde sıkışmış bensizliğimle.