eskisinden daha fazla okumaya başladım mor defteri. okumayı başaramadığım sayfaları da okudum. hafif bir gülümseme bile oluştu dudaklarımda. sonra gözümde biriken çaresizlik kesti dudaklarımın gülümsemesi. tekrar yaşadım o günleri. sen varken yeşile boyuyordu gökyüzünü gözlerin. senden sonra renkler bile kaydı ellerimden. o günleri kafamda yaşarken bile şimdiki sonsuz sessizliğin yüreğimi acıtıyor. pişmanlıklarım ile boğdum yalnızlığımı. yapamadıklarımla. keşkelerim ile öldürdüm içimdeki heyecanı. asla yapamayacaklarımla. ama alıştım artık rolüme. birdaha asla gözümü hastanede açmayacağım. yokluğun ile yok olmak yerine onunla nefes almayı öğrendim. o lanet gün yaklaşıyor. yan yana yatacağız ama ben toprağın üstünde olacağım. o soğuk mermere sarılacağım ismin var diye. yine boğulmaya başladım. yazmaya son vermeliyim. daha çok okumalıyım mor defteri.