bugün bolca gözlem yaptım dostlar kampüste. uzaktan uzaktan izledim insanları. hareketlerini, davranışlarını, düşüncelerini, anlık sevinç ve üzüntülerini hatta hayal kırıklıklarını bile tespit ettiğim oldu. dostlarla girişilen uzun sohbetlere ve tartışmalarada pek katılmadım. tanıdığım insanlarla tanımadıklarım arasındaki tüm farkları, aynı konuda sahip oldukları fikir ve düşünceleri kıyasladım. vardığım en değerli tespit kişileri tam anlamıyla tanıyabilmek için anlık yaşadığı yoğun duygulara verdikleri tepkileri analiz etmek gerektiği oldu. yaşanan duygunun yoğunluğu arttıkça kişinin özüne en yakın kimliğe büründüğünü gördüm. sanırım odamın gözlem duvarına birkaç not daha ekleyeceğim. saf insan tezimi bitirmem az kaldı. yılların emeği kısa zamanda son bulacak gibi. sizlerlede paylaşacağım ve hepinizin kendinden birşeyler bulacağına inanıyorum dostlar.