burada bazı arkadaşların edebi yazılarını görünce mutlu oluyorum. 4 yılım bu konuda hezimete uğradı resmen. kafa kızlar kafa adamlar hep daha cazip gelse de tüm arkadaşlarım tarafından utandırılsa köşeye sıkıştırılsa da ben en çok böyle insanları sevdim. okumaya ders kitaplarıyla başlamış ve ders dışında bir hobisi güzel alışkanlığı olmayan insanlarla karşılaşmaktan bıktım. alışveriş merkezlerinde kafelerde karı kız muhabbeti yapmaktan bıktım. oturup sabahlara kadar birşeyler tartışabilirdik günün yarısını uyuyarak geçirdikten sonra uykunuza hakim olabilseydiniz. ne zaman ciddi birşeyler konuşulacak gibi olsa 'boşver benim uykum geldi' lafından bıktım. hocalarımızın doğru düzgün bir tartışma ortamını başka sınıflarda yaptıkları esprilere söz gelsin diye açamamasından bıktım. doğru olanın değil de ' o da böyle yapmıştı'nın kabul görmesinden bıktım. şimdi bu güzel insanlar bahsettiğim bıkkınlıkları yaşamak zorunda kalmıyorlar. çünkü onlar sıçrayarak ilerlerken ben süründüm. keşke beni de uyarsaydınız...