selda bağcan-o günler..yaklaşan finaller,bulanık kafam,ruhsuzluğumla buradayım bazen bir yere uzak olursun ama kilometreler önemini yitirir..bazen de yanındakileri özlersin işte böyle tam da şuan..babamı çok özlüyorum mesela keşke boynuna atlasam hüznümü beni onun bir sarışı alsa götürse soruyorum kendime neden anlamsız manasız insanlara değer veriyoruz diye ama yine sonuca çıkamıyorum..bu kader galiba şans her zaman uğramaz insana ki kötü şans bu..insanın her tanıdığı değeri hak etmeyecek biri olur mu?