üniversite sınavında 1. bölümden çok iyi net yapıp mat2 den (2) fen2 den (1.5 )net yapmıştım. jandarma astsubaylığını asil 27. olarak kazandım gitmedim hava astsubaylığında düz taban dediler itiraz bile etmedim denizcilikte miyop karacılıkta kuruldan elendim itiraz etmedim. polisliğe girmem kesin gibiydi ikinci mülakata gitmedim. lisanslı sporcuydum besyolara gitmedim. İçişleri bakanlığından özel koruma olmak için milli takım şartı aradılar. milli takım hocası benim antrenörümdü söylemedim bile. 4 yıllık çok az yer ama 2 yıllık en güzel bölümler tutuyordu. marmara üniversitesi ilk tercihimdi. İstanbulda 2-3 sene üniversite hayatı süper bir fikirdi kenan vardı sınıf arkadaşım onun eve çıkarım diyordum. son gün annem 4 senelik oku dedi 11 tercih yapıp puana göre dizdim. hedefim ege üniversitesi oldu bir anda ama tutmuyordu. 5. tercihle 6. tercih arası 32 bin kişi vardı ve 6. tercih gelme ihtimali çok düşüktü. 5. tercihte konya vardı . tercihler açıklanmadan konyada bir yurdu aramıştım. gideceğim yer bile belli gibi birşeydi tercihlerin açıklandığı gün. İnternet cafede ekranda 9. tercih samsun yazıyordu 8. tercih memleketim 10. tercih memleketime 2 saatlik bir ildi. hemen çıktıyı alıp tercih kağıdına baktım samsunu yazdığımı bile bilmiyordum. 1100 km ötedeki samsuna ilk geldiğimde hava kapalıydı. hiç beğenmemiştim bu şehri havası, nemi insanı boğuyordu. sanki git diyordu o yaz günü bana bu şehir keşke gitseydim. alışamadım bu 7 yıl oldu mezun oldum okul bitti çoktan ama ben hala alışamadım havasına. sadece havasına değil arkadaş seçimlerimden her seçimim kararım hataydı sadece bir kişi bir seçim vardı doğru sandığım, bu şehri bana sevdirebilen onun elini tutunca bulutlar dağılır güneş açardı. birgün ayrıkdık kavgalı çok kırmışım onu ,ben onu üzdüm diye hiç kırılmamışım sankş. ondan sonra pek çok kez iyi olmam için ona gittim sevgili olmasakta olurdu sadece bir affı helalliği yeterdi. birgün bile iyi olmamı istemedi biran bile affedemedi belki affetti ama söylemedi. canımdı o benim her ona gittiğimde en çok canımı yaktı. her seferinde daha ağır acıttı. üzüldüğümü biliyordu, herşeyi biliyordu ons aşık olduğumu biliyordu, üzmedim mi onu en karaktersiz aşık benin galiba en çok ben üzülceğimi bile bile üzmdüm. 2 sene geçti umursamadı. hissiz biri değildi o kötü biride değildi, herkesi affetti beni affetmedi. gerçekten beni affetse söylerdi. herşey geldi başıma her sözü söyledi her hissi hissetti kalbinde. ama bir kez olsun affetmedi. zaten affedecek olsa en başında hakkını helal eder öyle giderdi. çok hakkı var üstümde ben bir iyiliğini dahi ödeyemem. canı sağolsun. böyle iyi o . şimdi beni yine kötü bilsin oku mektubu yine ,iyi bilincede affetmiyorsun zaten. çok iyi bir insan değilim. suçsuzda değilim, hiçbirşeyi değiştirememde. artık ömür boyu bir yük olcak bu kişi bende . affetmicek biliyorum. herşeyi gözünde büyütücek beni her kefeye koyacak ,benim kötülüğümde her söze hemen inanacak ,ben ne dediysem boş gelecek affetmicek yinede. tutacak iki yakandan hayat bu diyecek sana görmek için baktığın şey bu, ama hiçbir zaman sormayacak kalbin ne istiyor diye, ve hiçbir zaman iyi olmanı istemeyecek bazıları. sevseler veys iyiliğimi isteseler , çıkıp karşıma soru sormazlardı. hakkımı helal ettim, affetttim, inandım, bitti-gitti derdlerdi. neyse böyle gitmek daha iyi hiç yoktan eksik yanımda, kaldığım zamanlarda , gittiğim yerde belli.