yeni güne yine mutsuz açtım gözlerimi.güne nasıl başlarsak gün öyle devam eder sözüne %100 katılıyorum ve hep de öyle oluyor.muhtemelen bugün iğrenç bir gün olacak.yine nefret ettiğim insan babam yüzünden.bir insanın yaptığı her şey mi evladına mutsuzluk verir ya.nasıl bir hayat yaşıyorum böyle.başka dertlerim olsaydı keşke.param olmasaydı istediğim kıyafetleri alamasaydım,sevgilim beni aldatsaydı aşk acısı çekseydim vs.vs..... sürekli mutsuz olmaktan,hayal karalamaktan,umut edememekten ,hep başkaları için yaşamaktan çok yoruldum .beni üzen şeyleri içime atıp hayata devam etmek zorunda olmaktan yoruldum.mutsuzluk dolu bu hayatım beni günden güne tüketiyor. takmayayım, başka işlerle uğraşayım,boşvereyim,düşünmeyeyim diyorum ama yapamıyorum.her gün beni mutsuz eden insanla aynı sofraya otururken,aynı evde uyurken olmuyor işte.benim için yaşadıklarımı takmamak imkansız bir şey.bu yüzden bu depresifliğim.bu karamsarlığım.ama ufacık bir inanca sığınıyorum allah bir gün beni de çektiğim sıkıntılardan kurtaracak.....günaydin mİllet 😊