İşyerinde çok sevdiğim bir abim var o kadar guler yuzlu o kadar iyi bir insan ki öz abim olsun isterdim kesinlikle. hep güleriz birlikte beni koruyup kollar ezdirmez. bugun yanima yaklasti sırtımı sıvazladı ve sende ben gibisin diye söze başladı. İçindee fırtınalar kopuyor da kimselere sesini duyuramıyorsun bir derdin var belli o kadar belli ki seni en iyi ben anlarım allah yardımcın olsun dedi ve gitti. en ufak derdimi bilmeyen adam bana bunlari söyledi. sürekli kahkahalarla güldüğümüz hic yaninda huzunlenmedigim adam soyledi bunları. ve ben o an abime sarılıp ağlamak istedim. oyle birseydi ki tekrar butun yasadiklarim icinde bulundugum durum canlandi gozumun onunde. bazen diyorum acım yüzüme işlemiş bazen diyorum derdi olan anlar bazen de üzülüyorum kendime gülüşüm altında gizlediklerim için... hayat işte hep acımasız