biraz kendi arsivime girdim eski yazdıklarımı okudum. keşke defterim burda olsaydı da ondakileri de okusaydim. ne çok şey yazmışım buraya neler paylaşım. yeri geldi sacmaladim yeri geldi ağladım yeri geldi isyan ettim ve de eleştirdim. bi arkadaşım benim için ayna gibisin derdi. karşindaki insan sana ne kadar yaklaşırsa ne kadar açılırsa o kadar açıyorsun kendini demişti. 2 yıl önce falan. o zamanlar bu kadar belirgin ve umursamaz değildim. umursamaz derken gerektiği kadar ışte. çok güzel yontmusum kendimi. bi konuda kesin bi kararım varsa dönmem. donersem bilirim sıkıntı büyür. sinir nobetlerim bitti bitmiş yeni fark ettim. herhangi bir tartışma da fiziksel siddet uygulamiyorum kendime. sinirlenecegim birşey varsa bakarım bi karşımdaki insana he he der uzaklasirim. daha rahatim. derin düşüncelere dalmiyorum açıkçası surda da yazılan küçük sıkıntıları okumuyorum. okumak istemiyorum daha doğrusu okusam da yorum yapmiyorum eyvallah sikintina lafım yok da yaptigim yorum teselliden başka bişey olmuycak. teselli edilmek yerine daha realist ve mantıklı yorumlar sizin için daha yararlı olacaktır. bi de şunu söyleyim allah herkese kaldirabilcegi kadar dert verirmiş. bu hayatta hiçbir şey sizden önemli değil. kendinize fiziksel veya ruhsal zarar verecek kadar önemli değil. tüm sıkıntılar biter bi siz kalırsınız. güçlü karşılarsaniz güçlü kalırsınız . güç benim için cok önemli bi nitelik. daima korur sizi. güçlü olmanız dileğiyle yeter bu kadar yazı 👊