vay be ! tatil ne çabuk geçti ve gitti. zamanın ve paranın hiç dostluğu yok bu hayatta . annemin üzgün oldugunu belli etmeyerek el sallamasi , babamın sigarasini yakarken caktirmadan bana bakmasi ve benimde hafif tebessumum... bu anı , yasadigim duyguyu biraz daha yavas ve dolu dolu yasamak isterdim ama hayatin ve zamanin ne beni önemsedigi var ne de boyle bir derdi . şuanda otobüste memleketimin yollarından samsun'un kaliteli asfaltlarına doğru yol alıyorum. bakalım , omü ve samsun bu yıl bana ne verecek ne alacak.

İnsanın içi bir kötü oluyor ya bırakıp gitmek :( ama bu da hayatın içinde olan bir sey :/