tam her şey güzel gidiyor derken içime bir öküz oturuyor. sanki mutlu olunacak bir şey yokmuş gibi kendimi kandırıyormuşum da ağlanacak halime gülüyormuşum gibi gitmek isterken yerimde sayıyormuşum gibi.. o kadar çok düşünüyorum ve o kadar minik ayrıntılara takılıyorum ki mutlu olmaya sıra gelmiyor. yıkılmadım ama ayakta da duramıyorum be