üniversiteye ilk giriş yılımı hatırlıyorumda o zamanlar omu dedikoduda böyle kayıt ol giriş yap gibi şeyler yoktu anonim olarak her saat başı bir nickname değiştirerek çok değişik ve orijinal yazılar yazar ve okurduk. şimdi aradan dört yıl geçti ve üniversite birinci sınıfın ara döneminde derslerden yazmayı ve okumayı bıraktığım buraya ilk defa geri dönüyorum ve ne kadar çok şeyin değiştiğini gördüm. hüzünlendim açıkcası :'( şöyle bir yorumlara göz attımda geleneksel r11 muhabbeti dışında benim bir türlü gerçekleştiremediğim "sevgili, aşık olma" muhabbetleri en azından hala seyir zevki iyi derecede yazılıyor. çünkü okuduğum tek yazı konusu oydu bu grupta :d neden mi? makineci olmak ayrıcalıktır diye dört yıl önce adımımı attığım bu üniversiteye yalnız geldim yalnız gidiyorum. şimdiki nesil sevgili diyince "sen benim avradımsın bundan sonra dişi sinek bile sana yan gözle bakamaz" mantığında bir yaklaşım içinde olduğundan ve kız arkadaşlarımda bu tutumlar yüzünden sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek mantığında olduklarından dolayı eskiden olduğu gibi "normal kız arkadaşlarımla bile" oturup muhabbet edemez oldum. benim dönemimde bırak bir kıza böyle bir davranış içinde olmayı yüzündeki tebessümü yanağındaki gamzesine dokunmadığı zaman pişmanlık duyardık neden böyle oldu diye. şimdiki nesile bakıyorum bırak o tebessümü elinden gelse yolda yürürken kızın etrafına tuğla örecek ki kimse görmesin diye. gerçekten komedi ötesi bir durumdayız. zaman her derdin ilacı der üstatlar fakat ben katılmıyorum. zaman geçtikçe nesil kendini yenilemek yerine kendini başka birşeylerin içine absorbe ediyor asimile olmaya çalışıyor.