yıllardır haysiyetim ve şerefim için yaşadım çevremdeki her insana böyle yaşaması için elimden geldiğince yardım ettim belki doğru belki yanlış... kimseyi hor görmedim kimseye eksik hata yapmamak için hayatımdan çok taviz verdim kayseride biraz gayr-i meşru bir ailede yetişmiş bir insanım büyüklerimiz bize bunları öğtetti. en büyük zenginlik haysiyet, şeref,namus ve ekmektir diye diye iliklerimize kadar işlettiler bu görüşü. şuan saat 03,22 ben bunları yazıyorum çümkü canımdan çok sevdiğim insanın bana olan İhanetini öğrendim biraz önce, bizi biz yapan tek şey dik durmak bu hayatta üzülsekte ciğerimize otursada dik durmak ! böyle olunca bir şeyler kaybetmiyorum asla da kaybetmeyeceğim sadece insanlara yaklaşmak bağlar kurmak yerine yalnızlığı tercih etmek istiyorum çünkü benim bünyemin ihanete ve kahpeliğe alejisi var kendime gelemiyorum aylarca belki yıllarca... kimse yaşattığını yaşamadan ölmez!