sinirliyim bu aralar, hem de epeyce fazla. aslında bunun nedeni asabi karakterli olmamla ilgili değil, ki zaten asabi biri hiç olmadım. sinirliyim çünkü bir sürü insan tarafından bir sürü şekilde sağanak yağmur misali ardarda kırıldım ve kırılmaya devam ediyorum ve ağlamam gereken yerde ağlayamadığım için yüz kaşlarımı çalıştırıp çenemi sıkmaya başlıyorum, ağlayamamak bir şekilde rahatlayamamak veya kendimi onaramamak sebebiyle içimde öfke isminde bir zehir birikiyor, sinirli ve boş bakıyorum küçücük şeylerde yüzüm hemen düşüyor ve ben gün içinde hep kendimi yatıştırmakla uğraşıyorum. 'tek bir gözyaşına değmez' diyerek gözyaşlarımı inci belleyen insanı istiyorum yanımda.

acaba seni en yakın arkadaşların mı üzdü böyle

birazcık gelen vurdu giden vurdu tarzında bişey oldu ama neyseki her daim yanımda olan ve beni üzmeyen insanlar var @doktorhanim 👍