bazen dayanamıyorum cidden. kimseye çaktırmasam da. ben size şimdi arkadaşım görmesin diye tek gözümden döktüğüm gözyaşlarını nasıl anlatayım? kalbime, sırtıma aldığım darbeleri nasıl anlatayım? acılarımı öfkemin ardına ustalıkla sakladığımı nasıl anlatayım? bu kadar acıya rağmen büyümediğimden hayatın 'büyü üçüncü' diyerek daha büyük acıları önüme serme ihtimali beni dehşete düşürüyor. ama lütfen tarihe not olarak düşülsün:çok sevdİm.

demli bir cay esliginde gokyuzunun karanligini protesto edercesine bi siir gom mustahkem gonlune sabaha biseyin kalmaz 😊