bazen kafamın içinde kendi kendimle dertleşip, sorularımı kendim sorup cevaplarken bir de bakmışım ki ne insanlara ihtiyacım kalmış ne de birine anlatacak bir şey. hayır, kafayı sıyırmıyorum; sadece insanların tek düze yaşam ve muhabbetlerinden, bencilliklerinden, kibirlerinden vs. vs. o kadar bıktım ki zaman zaman kendi kabuğuma çekilmek bana daha iyi geliyor.