bugün yürürken oha şunu gördün mü yok bunu gördün mü ona baktın mı buna baktın mı diye sürekli sordular her defasında hayır çünkü etrafıma bakmıyorum önüme bakıyorum diyincede sen anca önüne bak diye terslediler.. bundan sonra sadece önüme bakıcam bakmalıyımda hatalarımda kırdım birşey sormak için birşey demek için yazacak yüz bırakmadım konuşurken çekinir hâle geldik birşey derken o hata mı yüzüme vurur hâle geldi yazacağım şeyi on kere düşünüp desemde pişman olacakmışım gibi nolacak nasıl olacakta düzelir bilmiyorum kısa kısa uzak cevaplarla günlerim geçer oldu. benim güzel hatalarım var derken yıktım sonunda tüm olanları..