karşımdakinin beni anlaması için onun bana davrandığı gibi davranmam gerek düşüncesi hiç olmamıştı. hep karşımdaki insan beni kırdı sustum yine kırdı yine sustum bu böyle devam etti. artık beni anlamaları için bana yaptıklarını onlara yapmaya başladım bakalım onların tepkileri ne olacak bildiğim tek şey ağırlarına gidicek ve benim koruduğum sakinliği koruyamayıp öfkeyle hareket edip pişman olacağı şeyler yapacaklar. bende oturup izleyeceğim üzülmemem gerektiğini goreceğim belki belki hiç aklımın ucundan dahi geçmemiş olsada bunun için şükredeceğim..