gecenin bir saati insan kendi sarıyor yaralarını.. evde yalnızsın biralarını bitiriyorsun hafif çakırsın.. ulan diyorsun arasam mı? sonra düşünüyorsun ya rahatsız olursa , ya sabah erken kalkması gerekiyorsa neden böleyim ki uykusunu diyorsun giriyorsun duşa . yarım saat kalıyorsun orda ve sayıklamaya başlıyorsun neden ? hiçbirşey yokken neden? seni seviyorum diyor ve sende biliyorsun sevdiğini fakat bitmesi gerekiyor bunuda biliyorsun. sonra susuyorsun , kurulanıyorsun , o hasta olmamı istemezdi diyorsun erinmiyorsun saçını da kurutuyorsun kalın giyinip giriyorsun yatağa. ve her gece böyle dalıyorsun uykuya.. merhaba ailem, ben uyuyorum..