İçini dök kısmına uzun zamandır giripte anlatacak o kelimeleri bulamayışım..
şu kısma ne zaman bir şey yazmak istesem içinde bulunduğum durumu anlatmaya kelimeler yetmeyecekmiş gibi geliyor.
bu aşk acısı, dert tasa gibi bişey değil. genel bir huzursuzluk hali.. ve yakınlarımdan aldığım belkide kafamda büyüttüğüm ufak ama üzerimde etkisi büyük olan darbeler..
her seferinde yoruldum demekten bıkıp sineye çekişlerimin ardından hiç bir şey yokmuş gibi görünmekten bitap düşmek.. sanırım içinde bulunduğum durumun şimdiye kadarki en açık anlatımı.. sanırım kendimi yalnızlığa çok alıştırmışım.