uzun bir aradan sonra yazıyorum ve ilk defa dertlerimi anlatmak maksadım. normalde gır gır şamata modundaydım hep. canım yanıyor bu gün. bir başkasının canını yaktım çünkü. o beni düşünürken ben ise korkularımı karamsarlıklarımı düşündüm ve kaçtım. canını yaktım onun. kendimden çok nefret ediyorum. en kötüsü de o hala benim canımı yakmamak için uğraşıp ona göre tepkiler veriyordu. senin gibi bir insanı üzdüğüm için kendimden nefret ediyorum. ve bu yaptığım ilahi adaletle yerini bulacak. belki vicdan azabından ölecek dereceye gelirim belki daha ağırını yaşarım. ama karşılığı nasıl olursa olsun çekeceğim cezayı hak ediyorum seni incittiğim için. beni affet kalbi güzel insan. sen burada pek takılmıyorsun biliyorum. ama sana söylesem de dinlemeyecek belki de inanmayacaktın bu sözlerime. belki olur da şans eseri okursun. okumasan da içimde tutmamış oldum. beni affet.

dinler. yani basta kizginlikla dikkate almaz ama düşünür. onunla konuşman daha güzel olur..