tahta döşemenin üstünde uyuyan adam salondan gelen pislik kutusunun sesiyle gözlerini araladı. İlk başta bu seslere anlam veremedi. dinlemeye başladı. pislik kutusundan taşan sesler kapının altından sızarak beynine ulaştığında birden kalbi ve nefes alışı hızlanmaya, koltukaltlarından terler süzülmeye başladı. ses beyninde sivrisinek vızıltısına dönüştü. saçlarını köklerinden tutarak içerideki sivrisineği yakalamak için derisini koparıp, kemiklerini paramparça etmek istercesine çekiştiriyordu. bunun fayda etmeyeceğini anladığında acılar içinde kıvrandığı yerden kalkıp başını duvara vurmaya başladı. gözlerinden yaşlar akarken kafasındaki vızıltıyı susturmak için gölgelere bağırıyordu deli adam. "kapatın! kapatın şu pislik kutusunu! kapatın!" oğlunun sesini duyan yaşlı kadın salondaki kocasının yanına gidip bağırmaya başladı. "duymuyor musun sen? kapatsana şunu!" "n'oldu? ne diyorsun?" "İçerideki yine tepinmeye başladı. kapat şunu!" yaşlı adam sinirlenerek "bu salağın yüzünden haber de izleyemiyoruz." dedi ve kapattı. bu konuşmalar sırasında adam çoktan evden çıkmış, kendisini ıssız sokaklara atmıştı. geniş omuzları üzerindeki zayıf, soluk yüzü aşağıya eğik, elleri ceketinin cebinde, vızıltılardan uzakta gün aydınlanana kadar yürüdü.

koskoca hikaye televizyonun sesinden rahatsız olup evi terk eden adamı anlatıyor. evet şimdi dağılın 😂

bu gerçek bir şey ve adam da şizofren @anonim_bay

galaksi... diyecek bir şeyim yok. :) özlemişim :)