çok merak ediyor insan ve de dusunmeden kendini alı koyamıyor neden güvenemez ki insan bir başkasının sevgisine neden dir hep bir şüphe belki de sevgiye yapılan ihanetler yüzüne sevgi adına yaşanan o maffolmuşluklar sebebiyle ... ama sevgi nin bi bağ olması gerekmez mi peki hep bi karşısındakini kullanmaya çalışmak niye onunda hislerinin olduğunu unutmak neden neden dir bu bencillik neden saf sevenleri gerçekten sevgiye inananları aptal yerine koymaya çalışmak neden ... bunları gördükce duydukça okudukça korkuyordu insan sevmekten korkuyor inanmaktan kaçıyor hep bi kalkan taşımak zorunda kalıyor kendini hep sebepler aramak zorunda hissediyor olmaz diyor nasıl olmuş dünya boyle sevenler hep aldatılan terk edilen olmuş sevenler hep bi araç olmuş peki neden ... peki neden vazgeçer insan amaçlarına ulaşınca mutlu olması gerekmezmiydi ? demekki amaç değilmiş kullanılan araćmıs da kendi fark etmemiş zaten arılarda çiçekleri böyle tav eder alır gidermiş tüm tatlarını geride boynu bükük kalan çiçeğin halinden de bir tek bülbül anlarmis meğer oda kavusamamis gulune de buradan yaşanmışlıklarıyla başlarmıs agıtına kendine hem kendine hem de boynu bükük çiçeğe peki arıya ne demeli zannedermis ki bir tecrübe daha edindi sanki çok güzel bi is becerdi ... İste düşündükçe edemiyor insan işin içinden çıkamıyor kıramıyor kabuğunu ağlasada kendi duyuyor gülsede güvenemiyor kimselere yalnızlığı en büyük silahı ... anlıyorum korkuyor insan incinmekten terk edilmekten sevilmemekten hak etmeyeni sevmekten ... tüm kalbi bağırıyor ona haksılık değil mi bu hani hiç sevmeyenin hiç guvenmeyenin bu yollardan geçmiş birine kendini emanet etmesi ... ah ay ışığı nerdesin neden terk ettin beni yıldızlara ...

çok güzel ve haklı bir yazı

okuduğum en iyi yazılardandı.. belki de kendimi buldum biraz o yüzden ama kabiliyet var bay yazar @bimecnun 😊😀

teşekkürler @doktorhanim @kakule