bugün ablam eve istanbuldan geldi ve bayadır ailecek sohbet etmiyorduk akşam oldu baktım herkes ya telefonda yada televizyon izliyor içeri gittim kova alıp herkesin telefonunu toplayıp televizyonu kapatıp "biraz aile sadeti yaşayalım" dedim ve şunu da demek istiyorum telefonları toplarken istem dışı mutluluktan gözlerim dolmuştu neyse topladım geçtim yerime herkes bana bakıyor ve o an şunu fark ettim dünya televizyon yada telefon vb şeyler gelmeden önce daha iyiydi çünkü insanlar hep beraberdi şimdi ama öyle değiliz maalesef daha çok ayrıldı insanlar kendi dünyasını yapmaya başladı. sonra bir konudan girdik öyle konuşmaya başladık ve o ananın tadı kesinlikle farklı neden mi çünkü en son ne zaman böyle bir duygu yaşadığımı hatırlamıyorum galiba uzun süre sonra hatırlamayacağım ama ben kendim için şunu fark ettim insanlarla sohbet etmeyi seviyorum özellikle de sesizliği.