gecenin bu saatinde uyanıp yazıyorum çünkü kalbimdeki aklımdaki cümleleri buraya kusmazsam 3 saatcik uykuyla günüme devam etmek zorunda kalacağım. 21 yaşındayım ve bu zamanın neredeyse 16 senesini içimde kocaman bir özlem kocaman bir eksiklikle geçirdim ona dair söyleyebileceğim her sorduklarında anlattığım tek bir anım var sadece, o güzel anıya sahip çıkıyorum çünkü elimde kalan tek şey ona dair hatırladığım tek şey. abimi tanıyamadığım için üzülüyorum ona yapılan haksızlıklar karşısında sessiz kaldığım için hep kendimi suçlu hissettim ama 5 yaşında bi kız çocuğuydum tek derdim küçük kırmızı araba için kavga eden abime bunun yanlış olduğunu komik kelimelerle anlatmaya çalışmaktı. İnsan zaman geçirmediği özleyebileceği güzel anıları olmasa bile deli gibi özlüyor kaybettiğini. güzel uyu...