yokluğun beni günden güne yoruyor,yıpratıyor bitkinliğim hayattan bıkmışlığım bu yüzden belkide.bilmiyorum her sabah umutla uyanıyorum her şey iyi olacak diye ama olmuyor hep yokluğun geliyor aklıma yine doluyorum.sen varken neşeyle dolup taşan yüreğim şimdi yokluğundan karardı buz tuttu çözülmüyor.sadece rüyama gelsende yeter deyip yetinmeye çalışıyorum ama olmuyor uğramıyorsun da artık rüyalarıma.bakıyorum çevremdekiler aşk acısı çekiyor en ufak bir şeyde hemen moralleri düşüp surat asıyorlar ya ben ne yapayım bu kadar yük omzumdayken ben nasıl tepki vereyim?ama biliyorum hissediyorum beni izlediğini yanımda olduğunu bu yüzden gülümseyerek gülerek tepki veriyorum böyle de olacağım inşallah çünkü biliyorum ki sende beni böyle mutlu görünce benden çok daha mutlu oluyorsun.