papatyadanhayaller
2 yıl önce başıma gelen bi olayı hatırladım. üniversiteye yeni başladığım yıl, samsunun bi ilçesinde oturuyorum evime gelis gidis yapiyorum servisler araciligiyla o sira konustugum bi çocuk var bizim okuldan, ama cocugun ustune titriyorum belli edemiyorum deli divane seviyorum soyleyemiyorum sadece tanismaya calisiyoruz az az konuşuyoruz oyle de utangacim ki kırmızı bir şal taktim o sabah ama utancimdan okula giremiyorum karşılaşırız diye diger aracla gelen arkadaşımı kapida beklerken bi cocuk yanima yanasip saati sormustu soylemistim muhabbeti uzattikca uzatip pesimden ayrilmamisti o kadar cok israr etmisti ki artik yakami bırakmayınca beraber kafetaryaya inip kahve icmistik arkadasim gelip beni almaya kalktiginda bile yapışmıştı cocuk en son kovmuştum cok agir bi sekilde oyle gitmisti. aksamina konustugum cocuk görmeden ben anlatmistim diyorum ya o kadar titriyorum uzerine. simdi birini gördüm o yapisan cocuga benzettim aklima geldi. 2 bucuk yil oldu belki su olayin ustunden gecen simdi rahatlikla o taktigim dikkat cekici renklerle utanmadan gezebiliyorum, çekinmiyorum daha dogrusu cekinmemeye mecbur birakildim. üstüne titredigim cocuk var ya hani, hic sevmedi beni. simdi o da baskasinin ustune titriyor. 2 bucuk yil sonra ben bunlari yazarken bile ağlıyorum. tesekkur ederim

Yorumlar