mimarlique
uzun zamandır yazmıyordum buralara, bu gece biraz içimi dökmek istedim öncelikle çok hızlı başlayan okul günleri beni bir miktar afallattı fakat bunların da üstesinden gelebileceğimi düşünüyorum tabi ama ilk günden de 1 aylık ödev kitlenmez ki biz de insanız bizim de kağıt, taş oynama hakkımız var diye biliyorum ama stresten o ortamlara girecek mecalim kalmadı neyse ufak bir hadiseyle köşeme çekilmek istiyorum az önce ailemle konuşmak üzere salona geçmiş uzanmıştım ki karşı koltuğun altında ki bir ufak göz, telefona aldırmadan bir küfüre ve yerimden sıçramama neden oldu, hareket etmediğini görünce yaklaştım sandığım canlı olmadığını görüp sevinsem de yerde yatan cansız kuşun bedeni durgunlaşmama neden oldu, sen nerden geldin, ne zaman geldin, nasıl bu hale geldin bilmiyorum ama çaresizlikten kendini ordan oraya vurarak can vermek gerçekten çok acı ve yaşamaktan korkuyorum.

Yorumlar