o konuyu açtığında çevrendekiler sana saçmalıyormuşsun gibi bakar. kimsenin umrunda olmaz ama sen içten içe kafayı yersin. hatta sonra bir de kimsenin umursamamasına takılırsın. bunlar ne anlar ki zaten diyip biraz ego kabartırsın. üstüne bir de insanlardan uzaklaşmaya başlar, ben yalnız kalmak istediğim için kalıyorum yalnızlığı seviyorum der, gerçekten yalnız kaldığın bazı zamanlarda ise çevrende tutunabileceğin, hiç olmazsa iki çift laf edebileceğin birilerini ararsın. uzaklaştığın o insanlarla eskisi gibi olmaz. yeni insanlar bulmak zaten kolay değil. bu sefer yanındaki insanlardan uzaklaştığın ve yalnız kaldığın için o konu artık her neyse ona daha çok sarılır, sürekli onu düşünür, en ufak hatta bazen alakasız şeylerde bile bir bağlantı kurup kafanı yine o konuya takarsın. falan filan işte.. psikolojik bi problem ve bence sonu delilik..
Cevaplar