Omü Dedikodu
senelerce bu şehirden gitmek istedim. öyle böyle değil ama epey uzak kalabileceğim şekilde. gidemiyorum arkadaşlar. yani fırsat çıkıyor bir şekilde ama yine olmuyor. artık bununla inatlaşmayı bırakmak hayrıma olacak diye düşünüyorum. zaten şehirle aslında derdim yok aksine sahilini özellikle belli mevsimlerde çok seviyorum. ama işte geçtiğim her yerde birilerini ya da bir şeyleri hatırlamak beni boğmaya başladığı için zaman geçtikçe daha da uç noktalara evrilmeye başladı bu gitme isteği. belki ara ara uzaklaşabilseydim böyle olmazdı, topraklama hesabı. o da olmadı. sonuca bakarsak rabbim beni çukurca gibi bir yerle ya da bambaşka bir zorlukla sınar da samsun' u mumla döne döne ararım diye korkmaya başladım. ben ne kadar istediysem o kadar üzüleceğim şey olmaya başladığı için en en en güzeli bu düşünceden uzaklaşmak belli ki. bunu bir iki konuda daha yaşıyorum. en basitinden omüye olan nefretimle sınav yerlerimin korelasyonu pozitif sjshs. şimdi bunun üzerine dağın başında kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde bir okula düşmek de istemiyorum allahım sen affet. belki de gerçekten her şeyi abartmadan isteyip ulaşmaya çalışmak bizi sonuca ulaştırıyordur. olmadıkça kapıldığım o kötü hırs hayatımdan kaç sene erteledi allah bilir..
2 kalp