tam da o vakitte geçtiğim yolda yaşanılan kazanın şokundayım. ne bileyim hayat, acısın fazlasıyla.
rüzgarın azizliğine uğradım efendim, bu ne şiddet? ben ki okula gitmeyen insan, bi gideyim dedim durağa erişemeden eve geri döndüm.
ben insanların dediklerini, yaptıklarını ciddiye almayı bırakalı uzun zaman oldu açıkçası. anlık modumu düşürüp iki dakika sonra kahkahayı basar olmuştum. zaman, durum bana bunu öğretmişti. ne de güzel yapmıştı. fakat en yakınlarımla başa çıkmayı öğretmemiş, yeni farkediyorum.
bu gencecik omuzlarımıza daha ne kadar yük yüklenecek inanın merak ediyorum.
bu gencecik omuzlarımıza daha ne kadar yük yüklenecek inanın merak ediyorum.
en yaralayıcı şarkılarımı açtım ve bu saate aklıma ne geldi billiyor musunuz? derbi günü golün sevinciyle robin van persei ismini defalarca yazıp mutluluğumu harikulade okulumuzun dedikodu sitesinde paylaştım ve admin onaylamadı. bir miktar canım acıdı admin..
fenerbahçe be! diye dağa taşa haykırasım var, cümleten iyi geceler
yazmaktı niyetim, karakter engeline takılıverdim
yazmaktı niyetim, karakter engeline takılıverdim
bugün her yer mavi, bugün dünya diyabetliler günü ☺ dünya diyabetliler gününüz kutlu olsun mavi kalpliler 💙
yazı hiç ama hiç sevmeyen biri olarak tavsiyemdir; bu havaların kıymetini bilin lütfen. kendinize çay, kahve ısmarlamak için oturduğunuz bir mekanda içiniz ısınırken yapacaklarınızı düşünün. hayat çok ama çok kısa, kendinize vakit ayırın