sinirlendim , yazarsam belki biraz rahatlarım diye düşündüm. tam son cümlemdeyken tüm yazdıklarım gitti inatla en baştan başladım ve evet yine yollayamadan gitti. teşekkürler omü dedidoku artık daha sinirliyim.

hastayım bir nane limon yapanım bile yok, bana annemi getirin.

gerektiğinden fazla değer veriyorum sanırım insanlara, bu sefer anlaşıldım derken her seferinde anlaşılmadığını fark etmek yorucu. beni anlayabilmek de çok kolay olmamalı gerçi. yakınımda olan her şeyi sahipleniyorum ama yaşadığın şehre bile ait değilken bir şeylerin sana ait olması fikri ironik. daha küçük hedefler koyabilmeli insan bir rengi olmalı mesela bir şarkısı belki gökyüzünden bir yıldız seçebilmeli ama insanları sahiplenmemeyi öğrenmeli.