6 yaşındaki yeğenim ölmüş balığını götürüp bahçeye gömmüş, her cuma ziyaret ediyor. "psikolojim sıfır amca beni gezdir" dedi. sanırım çok duygusal bir aileyiz. 🤔

hâlbuki rahatsız etmek istemezdik, hâl bu ki varlığımız duygularımıza engel..

yarınlar olsa da hoş olmasa da... üç günlük ömrümden bir gün daha yitirdim.

empati: bir başkasının duygularını, içinde bulunduğu durum ya da davranışlarındaki motivasyonu... amaaaan, özetle diyorum ki aynı şeyi senin anana bacına yapsalar hoşuna gider mi??

sağlam bir hafıza en büyük cezadır bazen...

kul hesap kitap yapar, kader kıs kıs güler 🙄

-aklından ne geçiyor?
-bir samimi gülüşüne dünyaları değiştirmeyeceğin insanı arayıp soramama çaresizliği...😔

sanırım, tanrı beni cezalandırıyor.

sadece ruhumu kaybettiğimi sanıyordum bir kasım ayına kadar meğer her şey gitmiş ya da ben mi çok ileri gittim de geride kaldılar. ellerimi cebime attığımda sadece sigaram ve çakmağım, yüreğime dokunduğumda sadece 4 odanın tek sahibi o da sağolsun her fırsatta yıkıp geçmeyi ihmal etmedi... aslında yetiyor bu 3 şey bana kaybettiğim bir çok şeyi kazanabilirim ama elzem olan yüreğimi perdelememesi sigaramı yakıp gözlerine bakmama müsade etse kaybettiğim şiirselliğimi bile geri kazanacağım. gel sen, sen, gel.