bari güzel rüyalar görsem.ne uyku var ne güzel rüya.rüyada bile mutlu olamıyorum öyle bir hayat.

hayal kuramamak çok kötü.en son kurduğum hayalin üstünden yıllar geçti ve içinde o vardı.beni sevdiğini hayal etmiştim.oysa sevilmek nasıl bir his hiç öğrenmedim ki ben.sevmenin de sadece can yakıcı kısmıyla tanıştım.en yakın arkadaşlarım,aşık olduğum kişi hiç acımadan kırdılar kalbimi.kaç kez paramparça oldum sayısını bile hatırlamıyorum.şimdi hepsi kendi yolunda hayallerini yaşıyor.bense hiç geçmiceğini bildiğim acılarla boğuluyorum.küçüklüğümüzden beri güzel masallara hikayelere inandırdılar bizi.bi gün mutlaka iyi olan tarafın kazanacağına,her şeyin mutlu bir sonu olduğuna.bi gün kendi hikayemizin kahramanı olacağımıza.hepsi yalanmış.adımızı bile hatırlamayan insanlar hikayemizin kahramanı oldu,her şeyi mahvetti ve gitti..

saatler gibi geçiyor seneler.ama acılar geçmiyor.sadece alışıyorsun ve bu yüzden artık eskisi kadar acımıyor.

İlkokulda sevgilim vardı ayrıldık.10 yıldır görüşmüyoruz. mesaj atmak için bahane arıyorum. fikri olan?