bir önce ki güne daha gözlerimi yummadan yeni güne başladım hemde ne başlamak arka fonda bir şarkı
"belkide dilinden bu şarkı düşmez
dilin söylesede gönlün hissetmez
bilsen bile benim için farketmez
bir tek dileğim var mutlu ol yeter. "
uyuyamadan düşünmeye başladım yalnız senfonisi çalan beynimle şöyle dönüp geride kalanlara bir göz attım hep mutlulukla dolu,şahsima ait olmayan kucaklar dolusu mutluluk insanları mutlu etmek için kendisi olamamış herkes mutlu olsun da biz bir ara mutlu oluruz dercesine sırasını bekleyen ve yine aynı sıranın ona gelmemesi için sürekli mutluluk veren karanlıga gömülmüş bir kişilik uyumak için yattıgım yatagımdan kalkıp bir 🚬 yaktım içtim yine yatagımdayım dedim arada gelip gittigim omu'yu çekilir hale getiren şu güzel uygulamaya bir yazayım sonra yine aylarca ortalıktan kaybolayım vel hasil kelam ben yazdıgım da bazı arkadaşlar (sagolsunlar) şu çocugu bulup baş göz edin gibi sözlerle iyi dileklerini istirham ediyorlar sagolun canlar ama gerçekten yalnızlıgına saygıyla sevgiyle baglanmış bir adamla birliktelik olunmaz acı çekmeye alışmış bir bedenle hele birde bu bedenin dikiş tutmayacak yaraları varsa acıtasyona gerek yok geldik gidiyoruz ve yalnızlık güzel degil takı birliktelik yaşayana kadar sevilmeye laik değil kimse "kendi dünyamda" ama inanın dostç bir tavsiyedir aşık olun sevin sevilin bunlar pahabiçilmez duygular buldunuz mu sıkıca sarılın herkesi eşit kefeye koyarak uln sen beni yaktın ben herkesi demeyin karaktersiz kişilikler yüzünden karektersiz insanlar oluşturmayın
mutluluklarınız daim her gününüz aydın olsun ...

ben yalnızlığımı bile aldatamıyorum
benim en büyük günahım iyi olmam herkes kötüyken iyi olmam ben kendimi kendimden saklarken sırf ebe olmamak için bir kere saklanıp oyun boyu çıkmayan o dalâletli çocuk kimse bilmez belki ama ben sırf karanlık akşamlarda sevdim insan oluşumu kusursuzdu herşey karanlıgın arkasında ben karanlıkta yalnız kaldım ve bir aydınlıktı beni senden alan bundandır ışığa olan düşmanlıgım yine kimse ama kusursuzdur karanlık oysaki kin doludur aydınlık kimse bilmez aydınlıklar geçici duygular karanlıklar bâki olanlardìr sadece yalnızım herkes bilir lakin kimse bilmez ben yalnızken bile aldatılmışım

hayaller darma duman istekler gerçekleşmeye kilometreler kala yok olmaya bir adım daha yakın olmak istemedigimiz kişi olmaya zorlanarak isteklerimizle yaşıyoruz bizede helal olsun yıkık olan her yanımızı cilalı gibi sunuyoruz hayattan nefes payını alanlara içimizde dünyalar kuruyoruz dertlerden yoksun kalamayan hayallerimizi bile şarmışsa keder umutlar tükenmeye yüz tutmuş bir plagın ince cizgileri artık söylenecek pekte birşey kalmamış hayatın koynuna dilekler tükenmek bilmez inadına sunulmaz hayat tarafından inadına yaşar insan nefes almakta bir inat degilmidir ölümün koynundaki hayata

evet şuan yatagıma girmiş uyuyabilmek için kendime eziyet ederken bir gecelik bende kalmakta olan arkadaşım horlamasıyla düşünce dünyamı katletmiş durumda zaten günlerdir gün ağardıgında uyumak gün karardıgında uyanmak gibi bulanımsal bir süreç yaşarken olmadı bu gece tam dmbir nebzede olsa düzene sokmalıyım düşüncesiyle 15 dakika önce yatagıma girmişim oh mis salında bir uyuyalım dimi ama yok zaten şu saat mevzusuda aptal etti beni telefon kendini geri almış sen ileri al saat şu seninki yanlış vb gibi sözlerede ayar oldum bu gün ben bir saat ilerden yada geriden gelicem lan yanlışsa yanlış sizene diyemiyoruz tabi,hayat bizi kendine tutsak etmiş. geceye notum 0.0063 betonun ro minimum degeri kadar. sevilesi insancıklar sizi

insanlık ve dedikodu tayfası olarak hepmi yanlış kişileri sevdik be dogru insanlar olarak hiçmi birbirimize denk gelemedik çözemedim gitti ne yaptık biz bu kadere de bize bunca kazıgı reva gördü sevmenin degerini bilenler olarak yaralarımız sarmak için sevelim be sevin 👍

bitmek bilmedi şu finaller ama ben bittim salın gidiyim yalovaya deniz kum güneş moduna gireyim bu denli imkansız birşey istemiyorum son bir final uyku haram haftalardır son uykusuz gece dayan olum dayan diyip içimdeki çatışma ve teselli çabalarını sunuyorum size amaçsızca 😄

gecenin şarkısını
sancak - gün olur beni unutursan
olarak buraya bırakıyorum yok olan hayellerimize iyi olmaktan kaybettigimiz lanet hayatlarımıza gelsin
İyi olsun geceleriniz...

bazen düşünüyorum tamam aslında hep düşünüyorum ama bazen derince bu konuyu düşünüyorum neden iyi insanlar olarak birbirimizi bulamadıgımızı velhasıl kelam bir kararada varamıyorum bir yolum var lakin variş noktası yok belirsizlikten öte birşey bu bence örneklendirelim mesela her seven terkediliyor terkedilenler hep gerçekten sevenlermi eger öyleyse neden terkedilenler birlikte mutlu olamasınlar ki aynı acılarla yanmış bedenler olarak neden ruhları birleşmesin ki çok düşünüyorum da cevap bulamıyorum kendime her halukarda yalnızken kafan rahat ama ruhun sevilmeye muhtaç insan bu ne denli güçlü gözüksende,yanında çocuk olabildigin biri olmalı olsa ayrı bir mutluluk olmasa bilmiyorum hiç bilemedim hiç bilememekten korkuyorum

sabah sabah aklıma gelişlerini seveyim nede güzel gülüyorsun içimde güzel gülüşlerinden dışa vuran sadece sitem yine seninle dolu aklımın odaları bense her zaman ki gibi hayalet gibiyim hayatın tam ortasında umursamazca amaçsızca dolanmaktayım yaşamak için nefes almaktayım anlık aklıma düşüşlerin var tutupda kaldıramam zaten kaldırmakta istemedim hiç uzunca bir süredir yoksun ya hala aynı kelimen canımı yakan "sen beni hiç anlamadın ki" ben seni anlamak için bütün bildiklerimi unutmayı tercih ettim ben senin olabilmek için bütün herkezi hiç ettim diyecigim son şey sana sen beni anlamadın sen beni anlamak istemedin sana her el uzatışım el kaldırmak gibi gelmiş olmali ki elim bir kez bile elinle buluşamadı
ve ben hala sensiz seninle yaşamaktayım...

bir yer edinemiyoruz hayatta kendimize adam olupta bir gönle bile giremiyoruz tam olduk herşey yolunda ulan bu sefer olucak derken en başa degil en dibe dönüyoruz ve en kötüsüde biri olamıyoruz kimse olarak yaşamaya sevilmeye deger görülmüyoruz
tek ve en büyük isyanım bu denli şeref yoksunu arasında bu denli temiz kaldık diyemi hayatın bize bu sırt dönüşü sevdaya hep deger verdik o kişiyi bekledik diyemi gelmeyecek o kişi isteyipte bulamayacagız o zaman gelmedikçe kıvranmak ancak bizi bogacak zaman denen deryada bu nedendirki bu denli boş yaşıyorum geçtigimiz 3 senedir ve bu denli boş yaşacagımız nefes sözüm olan her senede çünkü sizin gibi olmamak için yaşadım ben kendim olabilmek için bu nedeledir ki içim hep rahattı çünkü gerçekleri anlayınca göremediginizi görünce yaptıgınız herşey boştu bana ben kendimle ve kendini yaptıklarımla şerefliydim her zaman siz toplum dünyanız da bense kendi dünyamda uzak olun yeter

finallerin geldigini eve gelen beyaz tahtadan ortalıkta dolanan tahta kalemlerinden ve hocamız olan ev arkadaşımdan anlıyorum anlayacagınız bütlerde görüşmek üzere dostlar

ulan kafamız atık bir nebze çare olursunuz diye giriyoruz şuraya sizde sagolun burda sevimli ponçik sevdalarınız bizi gömuyorsunuz en dibe 'yaşasin tam bagımsız yalnızlar' yok lan yok bulduysanız sevin sonuna kadar adam gibi sevin yeterli 😉

biz kavakta okumak haricinde bir seçenegi bulunmayan insancık guruplarıydık,sevmek bizim neyimize cizimler dururken ulan iki sene yaşıyıcaz mı yoksa zamanın ilerlemesi anlamını yitiricekte biz iki seneyi hiç mi edicez hayırlısı bakalım 😎