bi benzeri daha olmayan parmak izlerinin uyumu bir beden de anlam bulması gibiydi özgürlük

İnce işçilikle dizayn ettiğin dünyana kapıldığın birine açarsın kapılarını... gezdirir yedirir dinlendirirsin.. vakit ilerler seni üzebilecek tek kişi haline gelir ve güm ! oda sana darbe vuranların arasında yerini alır. ama bu sefer ki farklıydı ilk defa davet ettiğin evinde bununla yüzleşmek.. şimdi yeniden ayağa kalkacak gücü yeniden bulabilir miyim ? bulsam bile yine aynı şeyleri yaşamayacağımın garantisi var mı ? bu kısır döngü sonsuza denk sürecek mi ?

İlk adımımı boşluğa atmak gibiydi sana gelmek. önce dengem bozuldu, serpildim ve yere kapaklandım.. sahi dizlerinin üstüne çöküp de ellerimden tutup kaldırmamana neden olan neydi ?

gİdişler bile vuslatın habercisidir. ya onunla ya da olacağın biriyle. fazla şey yapmamak lazım giden de kalıyo aslında. yüreğin izlere duyarlı sonuçta. kalıyor ufak tefek şeyler. ulan delik deşik ettiler biçimi şekli görünümü değişiyor gitgide. yahu vicdansız azcık düşünsene gelen gelmek isteyen neye bakacak ? sözler tükenmiş , gözler körelmiş kalp ama hala atıyor evet bu güzel. ne atıyor ama ! her atışı izlerin acısıyla kavurulurcasına. diyorlar şimdi geçer bu da geçer diye. biz geçmez demedik ki. yaşamak yaşatmak istediklerine iz leke vuruluyo damgalanmış yüreğinle kaç kişiyi sevebilirsin ? diyorum sadece.

acılar, hüzünler toplanmış bana geliyorlarmış. ah be canım evde yokum. daha sonra inşallah

sen bile beni düşünüyor gibi yapıyorsun 'İçini dök' diyerek. söylesene kaç karakterlik dert akıtalım buraya. ne kadar hüzne yer var burada ? hadi bunları da geçelim. yolunu şaşırmış hisli bir kalp uğrar mı söyleyemediğim şeylere anlam olmaya.