bana kızacaksınız belki de , yine paylaşayım. yine imrendirmek gibi olmasın :d havalar soğudu , dalgaların boyları uzadı haliyle sahil mükemmel . sigaramın dumanı kahvemden tüten dumanla karışıyor üşüyorum ama iyi hissettiriyor . arabaya gitmiyorum ısınmak için sanki dalgalar vurdukça kıyıya tokat yiyorum yüzüme; "kendine gel kendine , mutlu olmayı unutuyosun" diyor dalgalar sanki. her adımımda daha da çok düşünüyorum. ne yapıyorum ben? diyorum sürekli kendime. yoruldum dostlar çok yoruldum...

arabamı sahile çektim . katlanır sandelyem var bagajda , termosta çayım ve huzur dolu deniz havası oturdum sandalyeme aldım elime kitabımı ve çayımı orta seste açtım müziğimi . İlk parça koray avcı - hep sonradan kitaba ara verdim yaktım sigaramı üfledim dumanı dalgalara doğru . İmrendirmek gibi olmasın ama çok keyifli be

aynı kafedeyiz onunla benim masamda ama o farklı masada ve farklı kişilerde içimde ki sevgi nefrete dönüştü . nefret aşkın en acı hali değilmidir aslında? peki ya umutlar ? umutlar göz yaşlarına engel değil ki

herkese merhabalar . aranıza yeni katıldım. çok güzel bir platforum eğlenceli :)