biraz sabahattin ali’nin, “kürk mantolu madonna”sıydın; biraz ahmet hamdi tanpınar’ın, “huzur”da anlattığı nuran ve en çok da nilgün marmara’ydın. ne yalan söylemeli; yine tanpınar’ın “yaz yağmuru” hikayesindeki o büyülü, o uçarı kadında da senden çok izler vardı. masum bir sevinç için, ikbal yakan kadınlardandın sen. 'der cezmi ersöz... bir erkeğin gözünden aşık olunacak kadını tanımlar adeta ve sözlerini şu cümlelerle bitirir ' sen birini sevdiginde , kendinden önce bütün dunyayı kurtarmak için severdin.. sen , sevmek icin çıkardın sokağa...' etkisinden çıkamadığım ve severek okuduğum bu eseri sizlerlede paylaşmak istedim yüreğinizde insana kavuşmanız dileği ile .

gerçekten bazı insanların kafalarının içinde beyin var mı açıp bakasım geliyor.

bazen diyorum ne çok derdim sıkıntım var sonrada kimsesizlere , evi olmayan dışarda yatmak zorunda olan , aksam yemek için bir lokma ekmek bulamayan , bir eli bacağı uzvu olmayan insanlari görünce öyle utanıyorum öyle pişman oluyorum ki

buralar eskisine göre sanki daha sakin. böyle daha bi samimi geliyor nedense. her gün giriyorum sıkıldıkça bir bakıyorum arada gülüyorum bazen hüzünleniyorum kısaca sizi hiç tanınmasamda iyi geliyorsunuz dedikodu ailesi :) neşenizi kaybetmemeniz dileği ile :)

ben şimdi buraya içimi bayaa bi dökerim de ' amann bee senin de ne çok derdin varmış ' dersiniz diye yazmıyorum :)

samsundayken eve gitmek için can atardım şimdi ise tadını almış gibi hissediyorum ve sıkıntıdan patlıyorum. şimdi samsunda arkadaşlarımın yanında olmak isterdim. ne derseniz deyin bir şehri güzel ve yaşanabilir kılan en güzel şey sağlam dostluklardır :)

sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin ! diyorum ve vicdanımı yastığım yapıp uyumaya gidiyorum.