İlk kez içimi döküyorum buraya.gurur yüzünden kaç kişi kaybettim özellikle sevgililerimi..bu hayatta vazgeçemediğim tek varlıklarım 'onur ve gurur' hiç taviz veremiyorum bu ikisinden.çok sevsemde aşkımdan ölsemde asla 2. şans verme kabiliyetim yok kestirip atıyorum verdiğim karardan pişman olsam da dönüp birşey diyemiyorum yine gururum her şeyin önüne geçiyor.hiç bir insan dört dörtlük değil biliyorum ama ufak bi hata da olsa bunu örtbas edemiyorum.bu şekilde nereye kadar devam edicem o da merak konusu. neyse öyle yazmak istedim.