İlk kez içimi döküyorum buraya.gurur yüzünden kaç kişi kaybettim özellikle sevgililerimi..bu hayatta vazgeçemediğim tek varlıklarım 'onur ve gurur' hiç taviz veremiyorum bu ikisinden.çok sevsemde aşkımdan ölsemde asla 2. şans verme kabiliyetim yok kestirip atıyorum verdiğim karardan pişman olsam da dönüp birşey diyemiyorum yine gururum her şeyin önüne geçiyor.hiç bir insan dört dörtlük değil biliyorum ama ufak bi hata da olsa bunu örtbas edemiyorum.bu şekilde nereye kadar devam edicem o da merak konusu. neyse öyle yazmak istedim.

2. şansı vermemekle iyi yapıyosun fakat en ufak hata da silmek biraz sıkıntı. konuşulup çözülebilecek bi hataysa taviz verilebilir.

hatanin derecesine bagli demek isterdim ama hata hatayi dogurur. o yüzden iyi yaptığını düşünüyorum..

ne gurur ne bi şey valla 5000 tane de olsa şans veririm ama doğru olan ne senin yaptığın ne de benim yaptığım. herkes 2. bi şansı hakeder abartmadan o şansı vermek lazım diye düşünüyorum

İnadın adını onur gurur etmemek lazım diye düşünüyorum.senin yaptığın sırf inatçılıktansa inatla hiçbir yere varamaz kendine edersin bir o kadar da karşındakini üzersin.öbür türlü tölere edilecek hata vardır edilmeyecek hata vardır.ne kadar sevsende bir yerden sonra karşındaki kişi o koca sevgiyi sağırlaştırabiliyor tıpkı doğmamış bebeği katleder gibi

onunlayken mutlu oluyorsan kestirip atman karşındakini de çok üzecektir. en ufak bir olaydan terk edilmiş biri olarak söylüyorum bunu. gerçekten insanı çok kırıyor.

bizim fıtratımızda gurur yoktur zaten iyi bisry olsa hep kaybettirmez ama onursuz yasanmaz haklısin:)