İnsan bazen kırılmış bir tabağın en uzağa dağılan parçasıdır.

herkes duanın kendini ilgilendiren kısmında amin diyor.

yıl olmuş 2019 hala omü dedikoduyu dolmuşta kullanırken köşeye saklanıyorum

kendimi bildim bileli resim yapmaya tutkun olan ben, bütün hayallerimi bir kutuya koyup kitaplarımın üstüne koydum.

hayatın bana verdiklerinden daha fazlasını istediğim zaman hayatın bana verdiklerinden daha azını elde ediyorum. koştuğum yola dönüp bakıyorum. diyorum ki; "aştığım yola bak! bunca yolu göğüs gererek, zorluklar çekip emek vererek geldim. artık dinlenme zamanı"
sonra dinlenmek için durup önüme döndüğüm de ise diyorum ki "şu yola bak amk"

bazı insanlar sevdiğim şarkıdan sonra çalan sevmediğim şarkı gibi. anında geri tuşuna basıyorum.

tüm gün sakin kalıp tüm gece gök yüzüne bakarken ağlıyorum.

hiç bitmeyen bir kışın içine düştüm. kurtlar dondu, çiçekler öldü. ben hala direniyorum.