çoğu insan pişman samsuna geldiği için. konuşuyorum çevremdekilerle, diyorum nerden geliyorsun neden geldin falan diye keşke gelmeseydik diyorlar. bencede keşke gelmeseydiniz. yıllardır çekiyorum şu şehri ve hiçte mutlu değilim. belki üniversiteyi seviyor olabilirsiniz ama samsun tam bir fiyasko. İnsanları beş kuruş etmez, bencil ve umursamazlar. kimsenin samimiyetine inanmayın bence samsundaki.

bir uzem sınavına daha günaydın.. en kötü geçen sınavlarım uzemler ya bu kadar saçma sistem daha görmedim.

ne kadar durgun bir gün ya okulda kimse yok sıkıntıdan ölüyoruz resmen. artık bitse de kurtulsak kafasındayız.

bir abi düşünün her sabah öperek uyandırdığınız ve her sabah oyunlar oynayarak güne başladığınız. her dakikanızı beraber geçirmeye çalışıp o ders çalışırken onu rahatsız edip ama onun ses çıkarmamasını görüp daha çok sevdiğiniz. her akşam eve gelmesini canla beklediğiniz geldiğinde boynuna atlayıp sarıldığınız. ve sonra da onu kaybettiğinizi düşünün. her an yanında olanı, canınızdan çok sevdiğinizi kaybettiğinizi düşünün. bir pisliğin gelip onun canına kıymasına izin vermişsiniz de suçlu sizmişsiniz gibi.. ve en acısı da her sabah yine o mis gibi abi kokan odaya girip onu öperek uyandırıp, oyun oynacaksınız gibi hissedip akşamları onun yolunu gözleyip, onu beklerken sızmak. fakat tek yapabildiğiniz mezarına gidip ona dualar okuyup biraz sohbet edip gitmek. hayat o kadar acı ki o gittikten sonra hiç güneş doğmuyor gibi, hiç evde neşe yokmuş gibi hep bir eksik hep bir acı. çok özlüyorum onu gerçekten tam bugün 9 sene oldu ama hala ilk günmüş gibi içimde acısı. siz siz olun eğer gerçekten abiniz, ablanız, kardeşiniz varsa öyle sevip öyle değer verin ki günün birinde yapamadığınız şeyler için üzülmeyin.

bugün yine rizelide oturuyordu. ve yine biraz bakışmadan sonra derse gitmek zorunda kaldım ama artık kim nasıl biri diye çok merak ediyorum. gidip merhaba desem çok mu ayıp olur karar veremiyorum 😔

artık şöyle samsunun gerçek karı bir yağsa da rahatlasak şu soğuk azcık daha kırılır gibime geliyor ya. ama sanırım tekrar yılbaşını beklemeliyiz

şu okulda beni anlayan, destek veren bir kaç güzel arkadaşa sahip olmak çok güzel ya. yoksa çekilecek yer değil şu okul.

İnanamıyorum bugün normal olaysız bir gün geçirdim 👯 sanah kalktım güzelce hastaneme gittim lenslerimi aldım okuluma gittim derse girmedim ama olsun oturdum rizelide. sonra kalkıp merkeze geldim ve günü bitirdim. bu günü buraya yazayım da olaysız gün geçirdim derim 😂

hayatımı şu noktada durdurmak istiyorum ya. bir insan sürekli mi derde düşer sürekli mi sıkıntı şanssızlık içinde olur. ne yapacağımı şaşırdım artık. birinin ahını alacak bir şeyde yapmadım. üzülüyor insan. sevdiğinden ihanet yemek, seviyorsun ya oda karşılıksız sever diye düşündüm. bu yüzden kaybettim zaten ben. çok güvenmekten, herkesi kendim gibi sanıp inanmaktan kaybettim. bir daha yapmam bir daha inanmam demiyorum. çünkü safım, yine inanır yine güvenir ve yine kaybederim. ama kaybettiğim her savaşta tekrar güçleniyorum. zaten hayatıma yön veren tek bir söz vardır. "kaybettiğin tek savaş, uğrunda savaşmaktan vazgeçtiğindir."

bugün yine gördüm rizelide ya. bir kaç bakışmayla geçti yine o kadar sonra kalktı gitti. üzüldüm gerçekten. okulda ilk defa birinden böyle etkilendim. uyuşabileceğimizi düşünüyorum. ama burada bir hesabı olduğunu da düşünmüyorum o yüzden çok zor konuşabilme ihtimalimiz.

arkadaşlar nolur şu parfümleri sıkarken toplu taşımaya binen diğer insanları da düşünerek sıkın ya zaten şekerli veya çok ağır kokular kullanılıyorsanız iki kere sıkmanız yeterli olacaktır. boğmayın bizi. kalabalıktan zaten nefes alamazken üstüne bir de bunu eklemeyin.

güne şanssız başladım umarım böyle devam etmez. sabah 6.45 olan alarmı duymayıp arkadaşımın 8 de aramasıyla yataktan fırlayıp 10 dakikada üzerimi giyinip makyaj yaptım. çıkıp çiftliğe inip meydana geçene kadar yediğim rüzgar beni daha kötü etkiledi. sonra derse geç kaldım. üstüne sabah bir de burnuma kanadı. umarım bugünü ölmeden bitirebilirim

yarın dönemin son laboratuvar dersine giricem. kurtuluyorum sanırım. ama her ne kadar olsada eğlenceli geçirdiğimizi düşünüyorum. İstemediğin bölümü okuyunca zorla eğlenmeye çalışıyorsun. mesela en son parmak izimi incelemeye çalışıyordum sonra dedim ki zirvede bırakmalıyım. şimdi bırakıyorum arkadaşlar

günaydın. bu gece görmedin onu rüyamda üzüldüm gitti diye ama bir yandan da artık deli gibi hissetmeye başlamıştım. İnsan rüyayı deli gibi özler mi bekler mi hiç? bekliyorum öyle.

klarneti o kadar çok bağırtmak istiyorum ki böyle o nefese aşk olsun birisi artık. haykırışımı, acılarımı, sevgimi, emeğimi görsün istiyorum. karşılıksız sevsin beni mesela.. kalbimi sevsin, bende onu hiç karşılık beklemeden seveyim. birbirimizi her şekilde tamamlayalım. mutluluğu üflemek istiyorum. aşkı üflemek istiyorum. bunun dileğiyle hepinize iyi geceler diliyorum.

günaydın 😊 3 gecedir sürekli gördüğüm bir rüyayı anlatmak istiyorum size. rüyamda böyle çiftlik caddesi gibi bir yerde yürüyorum. o kadar kalabalık ki ama zor yürüyor insanlar. sonra arkamda birisi beliriyor oda benim hizamda tam arkamda yürüyor ve bana arapça şarkılar söylüyor. o kadar büyüleyici bir sesi var ki dönüp suratına bakınca hiç tanımadığım bir adamın yüzüyle karşılaştım. bana aşkını ilan ediyordu. sonra şarkıyı söylemeye devam ediyordu. biz arapça konuşarak anlaşıyorduk. sonra uyandım. sizce üç gece üst üste bu rüyayı görmenin bir anlamı var mıdır?

şu an samsunun değişik bölgelerinde kar yağıyor omü de dahil. umarım buraya da yağar ve karın tadını çıkarırız o huzur dolu sessizlikte sabaha kadar arkada çalan şarkıyı mırıldanıp yağan karı izler bir duble de rakı içer geçmişi yad ederiz.

bugün (16 aralık) rizeli oktay ustada saçı üç numara sanırım, üzerinde yeşil bir mont içinde mor bir boğazlı kazak vardı. bana çakmağını uzattı ve sonra biraz bakıştık ama gidemedim yanına. tam gidip tanışacakkende o gitti. kimdi acaba aşırı merak ediyorum

bazı insanlar dedikleri için pişman olurken bazılarıysa diyemedikleri için oluyor.

hani böyle dertlerin üst üste geldiği dönemde ölü gibi gezerken, bir anda keyfinizi bir kaç bakışma ile düzelten bir insan gördüyseniz bende gidip masasına oturup bir merhaba demelisiniz.