2 sene önce at kafasıyla gezen arkadaş aklıma geldi kendi kendime gülüyorum

radyo’yu özledim.

bir sene geçti ama hala lise okuyormuş gibi hissediyorum. bir üst seviyeye geçiş şifresi var mı? yoksa şimdiden terk edeyim mi buraları?

bu yıl dönemin başında devamsızlık sınırını doldurmak istemiyorum 🙆

"bu site ne zaman bu kadar değişti? neden değişti? eski kullanıcılar nerede? en önemlisi radyolar artık oluyor mu? neden bu kadar uzak kaldım pişmanlığını nasıl geçiririm?" gibi sorularla aklıma beraber geldin ey omü dedikodu..

yok artık kaç saat sohbet aktif olacak diye bekledim yazı gitti 😑 yatsam mı acaba açarlar mı?

bugün eve dönerken piazza yolunda çok minnettar olduğum bir olay yaşadım. gece sanayi ile ırmak arasını bilen vardır, ıssız olur genelde. elimdeki poşeti çöpe attım. arkamda biri varmış gibi hissedip ne kadar mesafe var diye aniden dönüp baktım birkaç adım gerimdeymiş. dolayısıyla ikimizde aniden korktuk. çocuğun da kafası kapalı siyah giymiş sanırım. karanlıkta yüzü gözükmüyor. ürktüğümü anladı hızlı adımlarla önüme geçip kafasını açtı. İlk utanıp şaşırdım sonra çok düşünceli oluşundan teşekkür etmek istedim ama yanlış anlaşılır diye bir şey diyemedim. eğer burada okuduysa çok teşekkür ederim düşünceli oluşuna. bu güzel örneği de burada paylaşmak istedim.