finaller boyunca bütün sınavlara sabah kalkıp 1 saat çalışarak girdim. finallerin bitmesine 2 sınav kaldı ve ben bütsüz geçiyorum hepsini. büte kalanlar kusura bakmasın. :)

sabah kahvaltıya indim herhalde akşam yemeğini de erken yemiş olduğumdan ötürü şekerim düşmüş. kahvaltıya indim patates sırası bekliyorum ama ben nasıl kötüyüm. ne hikmetse bir türlü sıra bana gelmiyor. bekle bekle ben ayakta elimde tepsi bekliyorum. sıra tam bana geldi ama benim gözler full karardı ayakta duruyorum her şeyi de duyuyorum ama hiçbir şey görmüyorum ve halen daha durumu kurtarmaya çalışıyorum ablaya sesleniyorum hunharca abla patates abla diyor iyi misin ben de diyorum ki değilim gitmeye çalışırken denge kaybı falan beni tuttular oturttular beslediler kendime geldim. bu da böyle bir anımdır şurda bir köşede dursun.

hayat çok garip. yaşadıkça her şeyin her insanın ne kadar farklı ve ne kadar aynı olduğunu öğreniyorsun.

herkes çarşambadan şikayet ediyor ama kimse bilmiyor ki havza diye daha beter bir yer var.